Gereformeerd vrijgemaakt
CHRISTELIJK
De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt willen allereerst christelijke kerken zijn. Ze erkennen Jezus Christus als Heer van de kerk. Ze geloven deel uit te maken van de ene, heilige, algemene, christelijke kerk, die Christus als de Zoon van God in deze wereld vergadert.
De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt aanvaarden alles wat in de Bijbel geschreven staat als het woord van God. Dat brengt met zich mee:
- dat er binnen deze kerken eerbied is voor de betrouwbaarheid van de Bijbel;
- dat er zorg is voor een goede uitleg, waarbij erop gewezen wordt dat eigen gedachten en gevoelens steeds weer getoetst moeten worden aan wat geschreven staat;
- dat de Bijbel aanvaard wordt als richtsnoer voor het leven van elke dag, en
- dat ze oprecht streven naar eenheid met andere kerken en met leden van andere kerken die de Heer oprecht naar zijn woord willen dienen.
GEREFORMEERD
Het woord ‘gereformeerd’ duidt aan dat deze kerken het stempel dragen van de Reformatie, die heeft plaatsgevonden in de 16e eeuw. Die Reformatie betrof een omvangrijke beweging in Europa tot hervorming van de bestaande kerk. Aan die beweging zijn vooral de namen van Luther, Calvijn en Zwingli verbonden. Tegenover vervlakking en heerschappij van tradities kwam de Reformatie op voor de geldigheid van de Bijbel als woord van God voor heel het persoonlijke, kerkelijke en maatschappelijke leven.
VRIJGEMAAKT
Het woord ‘vrijgemaakt’ gaat terug op ‘de Vrijmaking’, die in Nederland plaatsvond in de veertiger jaren van de twintigste eeuw. Een jaar of tien daarvoor kwam in de Gereformeerde Kerken een beweging op gang die over leer en leven opnieuw wilde nadenken vanuit de Bijbelse bronnen. Daarvoor bleek echter geen ruimte te bestaan. In een tegenreactie probeerde de generale synode (de vergadering waarin gereformeerde kerken uit het hele land vertegenwoordigd zijn) de kritiek vanuit de Bijbel tot zwijgen te brengen. Onder de dreiging van disciplinaire maatregelen werd een bepaalde leerstelling over verbond en doop bindend opgelegd. Van die binding hebben velen zich toen vrijgemaakt.
Omdat ook de kerken die de synode volgden zich ‘Gereformeerde Kerken’ bleven noemen, hebben de kerken die zich vrijmaakten, om misverstanden te voorkomen, de aanduiding ‘vrijgemaakt’ aanvaard als toevoeging bij de officiële naam ‘Gereformeerde Kerken in Nederland’. Na de Vrijmaking zijn binnen deze kerken eigen politieke, maatschappelijke en andere organisaties ontstaan. Aanleiding daarvoor was vooral de kritiek op algemeen-christelijke organisaties, die vaak veel van hun identiteit hadden ingeleverd. Ook zijn er veel eigen scholen gesticht.
De laatste tijd is het toelatingsbeleid van diverse organisaties verruimd. Verder onderhouden de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt contacten met een groeiend aantal andere kerken in Nederland en in alle delen van de wereld.